Πρώτη φορά υφυπουργός Μεταφορών διαψεύδει στη Βουλή δικό της Κανονισμό για την μεταφορά αναπήρων για να μην παραδεχτεί ότι παραβιάζει κατάφωρα τα δικαιώματά τους.
Με πρωτοφανές ψέμα για τον Νέο Κανονισμό για τη μετακίνηση ανάπηρων και εμποδιζόμενων ατόμων στα δημόσια μέσα μεταφοράς (λεωφορεία, τρόλει, τραμ, μετρό) απάντησε η υφυπουργός Μεταφορών κα Αλεξοπούλου στην επίκαιρη ερώτηση μου που συζητήθηκε σήμερα στη Βουλή.
Στην πρωτολογία μου τόνισα ότι στο άρθρο 3 του Νέου Κανονισμού, ενώ αρχικά προβλέπεται η χωρίς διακρίσεις χρήση των δημόσιων μέσων μεταφοράς (λεωφορεία, τρόλει, τραμ, μετρό), από ανάπηρα και εμποδιζόμενα άτομα (γονείς με καροτσάκι, έγκυες, ηλικιωμένους κ.λπ) αμέσως μετά το δικαίωμα αυτό ακυρώνεται. Γιατί στη δεύτερη παράγραφο εισάγεται μια εξαίρεση-αντιγραφή από τον Ευρωπαϊκό Κανονισμό 181/2011, ότι οι μεταφορείς μπορούν να αρνούνται την έκδοση εισιτηρίου ή την επιβίβαση ανάπηρων και εμποδιζόμενων ατόμων αν ο σχεδιασμός του οχήματος, οι στάσεις, οι αφετηρίες και οι τερματικοί σταθμοί δεν είναι ασφαλείς για χρήση από τέτοια άτομα. Όμως ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός αφορά αποκλειστικά λεωφορεία και πούλμαν της ελεύθερης αγοράς που διενεργούν τακτικές, έκτακτες και διεθνείς μεταφορές, όχι δημόσια μέσα, ούτε μέσα σταθερής τροχιάς.
Με τον Κανονισμό η υφυπουργός καλύπτει ότι επί τόσα χρόνια οι μεταφορείς – εταιρείες του Δημοσίου δεν έχουν κάνει τα αναγκαία έργα προσβασιμότητας και δεν τους βάζει κανένα χρονικό όριο ώστε να υποχρεωθούν να τα κάνουν και να μη μεταθέτουν στους οδηγούς και εργαζομένους τους την ευθύνη άρνησης επιβίβασης ή εισιτηρίου.
Ρώτησα την υφυπουργό αν θα αποσύρει την απόφασή της, αν θα εκπονήσει νέο Κανονισμό, που να διασφαλίζει τη χρήση των ΜΜΜ από ανάπηρους και εμποδιζόμενους και αν θα επιβάλει χρονικό όριο στους δημόσιους φορείς μεταφορών για να υλοποιήσουν έργα υποδομών στα μέσα σταθερής τροχιάς και τα λεωφορεία ώστε να μην αναγκάζονται οι οδηγοί και οι άλλοι εργαζόμενοι να αρνούνται τη μεταφορά ατόμων με μειωμένη κινητικότητα.
Η υφυπουργός απάντησε με ένα τεράστιο αυταπόδεικτο ψέμα, λέγοντας ότι η εξαίρεση αφορά υπεραστικές και διεθνείς μεταφορές με λεωφορεία και πούλμαν και επανέλαβε τα όσα αναληθή και έωλα περιλάμβανε σχετική ανακοίνωση του Υπουργείου στις 4/1/24.
Δήλωσα κατάπληκτη από το ψέμα της κας Αλεξοπούλου που καταρρέει από τον ίδιο τον τίτλο του επίμαχου άρθρου 3: «Δικαιώματα Επιβατών τακτικών και έκτακτων γραμμών με οδικά μέσα δημόσιας μεταφοράς και μέσα σταθερής τροχιάς». Πρώτη φορά υφυπουργός διαψεύδει στη Βουλή Κανονισμό που εξέδωσε. Από άγνοια ή πρόθεση άραγε; Δηλαδή, κατ’ αυτή, η εξαίρεση δεν ισχύει για τις μετακινήσεις στο λεκανοπέδιο;
Διευκρίνισα και πάλι ότι ο Ευρωπαϊκός Κανονισμός αναφέρεται σε τακτικές, έκτακτες και διεθνείς οδικές μεταφορές με λεωφορεία και πούλμαν του ιδιωτικού τομέα και η εξαίρεση είναι πίεση στους ιδιώτες μεταφορείς να κάνουν έργα υποδομών για να μη χάνουν επιβάτες. Επιβάλλει μάλιστα να προταθεί από τον αρνούμενο μεταφορέα εναλλακτικά άλλος. Αλλά πού θα παραπεμφθεί ένας ανάπηρος όταν δεν υπάρχει πλατφόρμα επιβίβασης στο αστικό λεωφορείο;
Είναι επίσης προφανές ότι η υφυπουργός δεν έχει διαβουλευτεί τον Νέο Κανονισμό με την Εθνική Αρχή Προσβασιμότητας. Η δε αύξηση προστίμων που επικαλέστηκε είναι ακόμη μια υποκρισία αφού ο αρνούμενος επιβίβαση ή έκδοση εισιτηρίου είναι ο εργαζόμενος του δημόσιου φορέα που δεν φέρει καμία ευθύνη για την αδιαφορία της εταιρείας. Άρα, ποιος πληρώνει το πρόστιμο;
Το Υπουργείο θα πρέπει να αντιμετωπίσει με σοβαρότητα τη μετακίνηση αναπήρων και εμποδιζόμενων ατόμων με τα δημόσια ΜΜΜ, να αποσύρει τον λανθασμένο Κανονισμό και να εκπονήσει νέο, και να υποχρεώσει τους δημόσιους φορείς μεταφοράς να υλοποιήσουν έργα υποδομών προσβασιμότητας. Η δε Εθνική Αρχή Προσβασιμότητας να τοποθετηθεί σχετικά .