Σε όλους τους τόνους η ελληνική κυβέρνηση, είτε δια της σιωπής της για την εξελισσόμενη γενοκτονία στην Παλαιστίνη, είτε με δηλώσεις ότι το Ισραήλ είναι στρατηγικός σύμμαχος της χώρας μας, εμφανίζεται δειθνώς ως ένας από τους πιο σκληρούς υποστηρικτές του εγκληματία Νετανιάχου και της κυβέρνησής του.
Να θυμίσουμε ότι το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο έχει εκδώσει εντάλματα σύλληψης για τον Μπενιαμίν Νετανιάχου και τον Γιοάβ Γκαλάντ και οι δικαστές απέρριψαν αιτήματα ακύρωσης των ενταλμάτων, ενώ η ΕΕ υπενθυμίζει ότι τα κράτη-μέλη οφείλουν να τα εκτελούν. Παράλληλα, η Επιτροπή Έρευνας του ΟΗΕ διαπίστωσε πράξεις γενοκτονίας στη Γάζα, ενώ το Διεθνές Δικαστήριο (ICJ) έκρινε «εύλογα πιθανή» την παραβίαση δικαιωμάτων υπό τη Σύμβαση για τη Γενοκτονία και επέβαλε δεσμευτικά προσωρινά μέτρα στο Ισραήλ.
Επομένως, η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει δείξει με την στάση της τεράστια περιφρόνηση στους διεθνείς θεσμούς και στις αποφάσεις τους.
Αλλά δεν φτάνει μόνο αυτό.
Μέσα σε λίγες μέρες του Σεπτεμβρίου (15–19/9/2025) ο υπ. Υγείας Άδωνις Γεωργιάδης, άνοιξε μέτωπο με το διεθνές δίκαιο, καθώς δήλωσε πως «με δυσκολία» αναγνωρίζει το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, ότι «παίζει μόνο πολιτική» και πως η Ελλάδα «πολύ κακώς» το αναγνωρίζει—δηλώσεις που προκάλεσαν άμεσες αντιδράσεις από ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ και Νέα Αριστερά, οι οποίες καταγράφηκαν και σε επίκαιρη ερώτηση στη Βουλή.
Αντί αποδοκιμασίας, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης τις βάφτισε «προβληματισμό» και επέμεινε ότι «η κυβέρνηση αναγνωρίζει το ΔΠΔ», ενώ λίγες μέρες μετά ο Γεωργιάδης αμφισβήτησε και την αξιοπιστία οργάνων του ΟΗΕ για τη Γάζα, συμπληρώνοντας ένα συνεκτικό μοτίβο υποβάθμισης διεθνών θεσμών.
Οι ίδιοι άνθρωποι τώρα, επικαλούνται τους διεθνείς θεσμούς, τους οποίους υπουργοί τους, τους περιφρόνησαν με λόγια, ενώ η ίδια η κυβέρνηση με την πολιτική της, για να στηρίξουν την ελληνική θέση για το Κυπριακό. Χωρίς να αντιλαμβάνονται οι γελοίοι, πόσο κακό έχουν κάνει οι ίδιοι στην ελληνική θέση για το Κυπριακό.
Η εκπρόσωπος του Υπουργείου εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας Μαρία Ζαχάροβα, δήλωσε πριν λίγες ημέρες, στα πλαίσια τοποθέτησής της σε άσχετο θέμα, ότι «το 1974 έγινε παρέμβαση της χούντας στην Ελλάδα στην εθνοτική σύγκρουση στην Κύπρο και απόπειρα προσάρτησης του νησιού στην Ελλάδα».
Ποιά ήταν η απάντηση διπλωματικών πηγών του υπουργείου εξωτερικών της χώρας μας;
«Οφείλουν όλοι να γνωρίζουν ότι η τουρκική στρατιωτική εισβολή στην Κύπρο που έλαβε χώρα το 1974, αποτελεί κατάφωρη παραβίαση της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Κυπριακής Δημοκρατίας και οδήγησε στην παράνομη κατοχή, έκτοτε, σχεδόν του 37% περίπου του εδάφους της Κύπρου, στην ανθρωπιστική τραγωδία των εκτοπισμένων από τις εστίες τους Ελληνοκυπρίων, των εγκλωβισμένων και των αγνοουμένων» ανέφεραν διπλωματικές πηγές, και υπενθύμισαν ότι η Πράξη του Ελσίνκι υπεγράφη τον Αύγουστο του 1975.
«Για την ατυχή αναφορά στο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου του 1974, δηλαδή ενός χρόνου πριν την υπογραφή της Τελικής Πράξεως, υπογραμμίζουμε ότι όλες οι δημοκρατικά εκλεγμένες ελληνικές κυβερνήσεις από το 1974 έως σήμερα και το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων της Ελλάδας την έχουν καταδικάσει απερίφραστα» σημείωσαν οι διπλωματικές πηγές, και παρέπεμψαν στη διεθνή κοινότητα, η οποία «έχει, κατ' επανάληψη, εκφρασθεί επί του Κυπριακού ως διεθνούς ζητήματος εισβολής και κατοχής, σε ευθεία παραβίαση του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και των Ψηφισμάτων του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών».
Οι διπλωματικές πηγές παρέπεμψαν επίσης και σε δημόσιες τοποθετήσεις του υπουργού Εξωτερικών της Ρωσικής Ομοσπονδίας με ρητές αναφορές στα σχετικά Ψηφίσματα του ΟΗΕ και κατέληξαν: «Σχετικά με τις αναφορές στις σχέσεις της χώρας μας με τη Βόρεια Μακεδονία, υπενθυμίζουμε η διαφορά μας με την Βόρεια Μακεδονία επιλύθηκε, με ειρηνικά μέσα, υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Ας αναλογιστούμε όλοι ότι κάποτε πραγματοποιούνταν Διασκέψεις που άφηναν ανεξίτηλο το αποτύπωμά τους στην ιστορία των διεθνών σχέσεων. Στο Ελσίνκι το 1975 έγινε η ιστορική υπέρβαση της θεσμοθέτησης της ειρηνικής συνύπαρξης των κρατών και του ορισμού των αρχών που θα διέπνεαν τις μεταξύ τους σχέσεις».
Καραγκιόζηδες της ελληνικής κυβέρνησης, που αντιλαμβάνονται αλλά δεν τους νοιάζει, ότι με την στάση τους αδυνατίζουν σε μεγάλο βαθμό την δυνατότητα της Ελλάδας, να επικαλεστεί τους διεθνείς θεσμούς για να υποστηρίξει τις θέσεις της σε θέματα που έχει δίκιο.
Και έχει μετατρέψει την εξωτερική πολιτική της χώρας σε πολιτική αυλοκόλακα του Τραμπ και του Νετανιάχου.
Και που μόνη απάντηση στην αντιμετώπιση των εθνικών θεμάτων θεωρεί η ίδια τους υπέρμετρους εξοπλισμούς, λες κι αυτοί θα την σώσουν αν έρθει κάποια δύσκολη στιγμή.